Προγράμματα Ψυχικής Υγείας

Υπάρχουν εκείνοι οι παλιοί, διάσπαρτοι, λησμονημένοι δρόμοι, που οι καιροί, η ανάπτυξη και οι σύγχρονες χαράξεις τους παρέκαμψαν.

Σήραγγες στα σωθικά των πλαγιών, φωτισμένες λωρίδες, σημεία ελέγχου κυκλοφορίας, κάμερες, ηλεκτρονικά διόδια, ανισόπεδοι κόμβοι περίπλοκοι, περίτεχνες έξοδοι προς πόλεις και γέφυρες αέρινες, πανύψηλες αντικατέστησαν των εθνικών οδών την παρωχημένη αρχιτεκτονική και των περασμένων ανθρώπων τη βραδύτητα.

Δρόμοι εγκαταλελειμμένοι, ρημάδια του χρόνου, φαντάσματα, εποχών αλλοτινών απολιθώματα, έρμαια παραδομένα στη φθίση και στην αχρηστία.

Αδυσώπητη η φύση διεκδικεί σπιθαμή προς σπιθαμή το αφύλακτο του πολιτισμού το κατασκεύασμα με μένος ασίγαστο, όπως ο θάνατος το κορμί, καιροφυλακτώντας για τον ίδιο το δημιουργό, σα νέμεση για την ύβρη του να μετασχηματίζει αυθαίρετα το περιβάλλον.

Ατραποί χαμένοι πια κι από τους χάρτες, αόρατες στα gps, με τις ανούσιες στροφές τους τις φιδίσιες να καταλήγουν σε απόκρημνα βουνά, σε χωριά αποκομμένα κι αδιέξοδα.

Με της ψυχής τα φτερά αν τις ακολουθήσεις, θα δεις στο τέρμα προορισμούς και περασμένα να ικετεύουν για ένα οριστικό, τέλος λυτρωτικό.

Δρόμοι μέσα σε δάση, δίπλα σε ποτάμια, βουτηγμένοι σε τοπία, να περιτυλίγουν μέρη παραμυθένια κι αναμνήσεις, που ακροβατούν πλέον στους γκρεμούς της ανυπαρξίας.

Υπήρξαν κάποτε η μόνη διέξοδος, περάσματα που κουβαλούσαν τις γενιές, κι ας αποδιάβηκαν κι αυτές μαζί τους: Γιατί όλες οι οδοί εξαργυρώνουν τη φυγή με μαρασμό, κάθε νέο τόπο με την απώλεια των αποχωρισμών, κάθε καινούργια αρχή με το ξεψύχισμα του παλιού, που την στοιχειώνει.

Δρόμοι, που κάποτε περνούσαν μέσα από κατοικημένες περιοχές, λεηλατημένοι σαν από βομβαρδισμό-πρέπει να παρεκκλίνει κανείς από τη βιασύνη και την ευκολία του, για να τους ξαναδιασχίσει.

Εκκλησάκια χορταριασμένα, πεσμένα στο χώμα μαζί με τη θύμηση της κακιάς στιγμής, που κάποτε εξόρκιζαν.

Δρόμοι με λακούβες κατάστικτοι σαν καταπράσινες λίμνες, πινακίδες για κινδύνους απροσδιόριστους, σχίσματα και χαντάκια ανοιγμένα σα ρυτίδες σε γέρικα πρόσωπα.

Δρόμοι καθαγιασμένοι από το παρελθόν, που πάντα θα επιστρέφω, γιατί στις άκρες σας τα πρώτα σκιρτήματα, οι ξεχασμένες συνήθειες και οι πρωτινές μου αγάπες ξεψυχούν.

Δρόμοι εξαϋλωμένοι σαν ασκητές, που λεωφόροι λογιστήκατε κι ας ήσασταν ταπεινά, χωμάτινα κι απόμακρα μονοπάτια.

Σύντομα την παλιά σας αίγλη θα αναστήσω, για να με οδηγήσετε απαλά στο τελευταίο ταξίδι το μακρινό.

Ευστράτιος Παπάνης

Κάθε φορά, που χάνεται ένας άνθρωπος, όλο το Σύμπαν μεταβάλλεται, για να εξελιχθεί δίχως να περιλαμβάνει τα αποτελέσματα των επιλογών, εκείνου, που δεν μπορεί πια να επιδράσει.

Όταν όμως δολοφονείται ένας άνθρωπος η πλάση αναδιπλώνεται, για να αποτρέψει την πιθανότητα η ασχήμια της πράξης να στιγματίσει την πορεία της οικουμένης.

Οι φονιάδες, και όσοι τους συγκαλύπτουν, σταματούν να έχουν οποιαδήποτε θέση μέσα στον κόσμο.

Στράτος Παπάνης

Ευστράτιος Παπάνης

Ο βαθμός της αυτονομίας καθορίζει τη σχέση σας με την ελευθερία, την αυτοεκτίμηση, την εξέλιξη, την ψυχική ισορροπία και την προσωπική ολοκλήρωση.

Η επιδίωξη του αυτοκαθορισμού είναι τόσο καίρια, που κάθε έκπτωση σε αυτήν, ακόμα και για πολιτική σκοπιμότητα ή για ψυχολογική άμυνα, ισοδυναμεί με υποβάθμιση της αξιοπρέπειας και με αποδοχή του ραγιαδισμού, της υποτέλειας, της εξάρτησης, της αλλοτρίωσης, της απώλειας ταυτότητας.

Η ανεξαρτησία και η αυτορρύθμιση είναι συνυφασμένη με την πολλαπλότητα των επιλογών και τούτο ακριβώς εγγυάται η παιδεία, οι εμπειρίες, η αποδοχή του διαφορετικού, η έκθεση στο άγνωστο και στο καινοφανές.

Η αυτόνομη προσωπικότητα δεν αποδέχεται θέσφατα, αξιώματα και αυθεντίες.

Δεν εντυπωσιάζεται από κοινωνικούς ρόλους, φήμη, εξουσίες.

Αποζητά την απόδειξη, το επιχείρημα, τη λογική, αρνείται το σύνθημα, τις ακραίες τοποθετήσεις, την υποκρισία, την αστήρικτη γνώμη, τις προκαταλήψεις, το ρατσισμό και δεν εντυπωσιάζεται από την πρόσκαιρη δόξα.

Αναζητά πολλαπλές πηγές για όσα υποστηρίζει, αναλύει πρωτογενή στοιχεία, κρίνει μεθοδολογίες έρευνας, ανατρέπει δογματισμούς, στέκεται επιφυλακτικός μπροστά στην αυθαίρετη κριτική και αποστρέφεται τη μη διασταυρωμένη είδηση.

Αμφισβητεί την ομοφωνία της μάζας, τις αστήρικτες θεωρίες, τις προπαγανδιστικές σκευωρίες, τα ψευδή δεδομένα, την ανευθυνότητα και τις διαδόσεις.

Απομακρύνει τους συμπλεγματικούς και δε συναναστρέφεται εκείνους, που απαιτούν να ακροβατείς σε κάθε συνδιαλλαγή μαζί τους.

Είναι ρεαλιστής, αλλά βουτά κάθε τόσο στη φαντασία, πραγματιστής που μπορεί να εκφραστεί και με το μύθο, να μαγνητιστεί από την παράδοση, την ενόραση, το εξωτικό και διανοητής, που αποδέχεται τις ποικίλες μορφές γνώσης.

Η μεγάλη εικόνα της πορείας και ο τελικός προορισμός δε σταματά να καθοδηγεί τις προσπάθειες του αυτόνομου ανθρώπου, ο οποίος όμως θέτει προσπελάσιμους και αξιολογήσιμους στόχους, που συνδέονται με την εναργή εικόνα του τέλους.

Ο αυτόνομος άνθρωπος ξέρει τι ελέγχει και τι όχι. Η γνώση των ορίων του είναι πιο σημαντική από την ασάφεια των ασύνορων υποσχέσεων. Αγαπά τις πράξεις, συνάπτει συμμαχίες και επενδύει στα υποστηρικτικά δίκτυα του, ελέγχει τους αντιπάλους και οργανώνει σχέδια δράσης.

Η αγάπη για την αυτονομία είναι εγγενής, σύμφυτη, καταγεγραμμένη στα γονίδια και ενσωματωμένη στις επιδιώξεις. Εξαιτίας αυτής οι σχέσεις στηρίζονται στην αμοιβαιότητα, στο σεβασμό, στην ελεύθερη βούληση.

Η ανεξαρτησία είναι η αδιαπραγμάτευτη προϋπόθεση για να αναδείξετε την ιδιαιτερότητα της ύπαρξης σας

Το κουτσομπολιό είναι πληροφορίες για τρίτους, που δεν είναι παρόντες, οι οποίες ως επί το πλείστον, επικεντρώνονται στις αρνητικές πτυχές της προσωπικότητας του ατόμου, που σχολιάζεται, σε συμβάντα και φήμες, σε λεπτομέρειες πραγματικές, φανταστικές ή ανάμικτες, που εμπλουτίζονται κατά τη διάδοσή τους κατά το δοκούν, μέχρι να μην προκαλούν κανένα λόγω επανάληψης ενδιαφέρον και να αντικατασταθούν από άλλες.

Τα κουτσομπολιά συνοδεύονται ταυτόχρονα από. συναισθηματικά. φορτισμένες κρίσεις και εκτιμήσεις, από διαλόγους περί ηθικής και δεοντολογίας, από παραθέσεις ειδικών και μη, από συνοδευτικές, αλλά υποσυνείδητες. ψευδαισθήσεις ισχύος, δεδομένου ότι αυτοί που κρίνουν, λοιδορούν, μέμφονται, δεν βρίσκονται στην ίδια κατάσταση με τους κρινόμενους. Κατέχουν δήθεν μυστικές και καίριες πληροφορίες και ως κατήγοροι αποφεύγουν συνήθως με αυτή τους την πράξη την προσωπική έκθεση και κοινωνικό έλεγχο.

Κουτσομπολιό και αυτοεκπληρούμενη προφητεία

Το κουτσομπολιό ήταν ο άτυπος τρόπος της κοινωνίας να εσωτερικεύει τις ολοένα και πιο πολύπλοκες σχέσεις των ανθρώπων, να προβάλει πρότυπα και να υπαγορεύει τρόπους συμπεριφοράς.

Έρευνες δείχνουν ότι τα κοινωνικά σχόλια επηρεάζουν τον τρόπο, που λαμβάνουμε βαρυσήμαντες αποφάσεις, τη στάση μας απέναντι σε άτομα του περιβάλλοντός μας, τα κριτήρια με τα οποία κρίνουμε και αξιολογούμε συνανθρώπους. Αν τα κουτσομπολιά είναι έντονα, τότε εμφανίζεται το φαινόμενο της αυτοεκπληρούμενης προφητείας, σύμφωνα με το οποίο η συμπεριφορά και η κρίση μας για κάποιον επηρεάζεται όχι από τις πράξεις του, αλλά από τις προσδοκίες μας γι’ αυτόν, οι οποίες έχουν δημιουργηθεί από τη θετική ή αρνητική φήμη, που τον συνοδεύει.

Άγχος, κοινωνικοί ρόλοι και κουτσομπολιό

Σήμερα έχει αποδειχθεί η σχέση του με τη χαλάρωση, την εκτόνωση του άγχους, την αποφόρτιση στους χώρους τις εργασίας. Μελετητές συνειδητοποίησαν ότι μέσω του κουτσομπολιού οι μαθητές διαμορφώνουν κοινωνικούς ρόλους και ότι τελικά ο κοινωνικός μας εαυτός αποτελείται κατά ένα μεγάλο μέρος όχι από πραγματικές ιδιότητες, αλλά από εικασίες, μύθους και υποθέσεις, που εναποτίθενται πάνω μας, σφυρηλατώντας την εξωτερική μας εικόνα.

Η κοινωνική σύγκριση, και κατά συνέπεια ένα μεγάλο τμήμα της αυτοεκτίμησης μας, εξελίσσεται παράλληλα με τα κοινωνικά σχόλια των άλλων. Το κουτσομπολιό μπορεί να καταστρέψει μόνον όσους βασίζουν την αυτοεκτίμησή τους στον δημόσιο εαυτό.

Κοινωνική συνοχή και κουτσομπολιό

Όσο περίεργο και αν ακούγεται, το κουτσομπολιό είναι ένα κοινωνικό παιχνίδι που διατηρεί την κοινωνική συνοχή. Πρόκειται για την αρχαιότερη μορφή μαζικής ενημέρωσης. Διαπολιτισμικό και ανεξάρτητο από το φύλο (άνδρες και γυναίκες κουτσομπολεύουν το ίδιο, αλλά για διαφορετικά θέματα) το κουτσομπολιό βρέθηκε ακόμα και σε αιγυπτιακές επιγραφές με ιερογλυφικά να στηλιτεύει τις σεξουαλικές προτιμήσεις του Φαραώ και να κοροϊδεύει τη φαλακρότητα της βασίλισσας. Φυλές σε πρωτόγονη ακόμα κατάσταση το διατηρούν ως θεσμό, στον οποίο συμμετέχει όλη η κοινότητα, διακωμωδώντας τις σεξουαλικές επιδόσεις, όσων αποσύρονται, για να συνευρεθούν στο δάσος.

Κουτσομπολιό μια μορφή ενημέρωσης

Αν και στηλιτεύεται από όλες τις θρησκείες, απαξιώνεται από τους νουνεχείς και εξοβελίζεται από τους ενάρετους, εντούτοις διακινεί την πληροφορία, έστω και αλλοιωμένη, χρησιμεύει ως μέσο προπαγάνδας και κάποτε βρέθηκε στα χείλη όλων μας. Ιδού και η παιδευτική του αξία: μπορεί να ενημερώσει τον αδαή για τα κοινωνικά δρώμενα και αποσυμφορεί την ένταση, εφόσον ενέχει χιούμορ ή σεξουαλικές πληροφορίες, για τις οποίες κάποιος θα δυσκολευόταν να αποκαλύψει για τον εαυτό του. Το κουτσομπολιό είναι προϊόν μιας προαιώνιας εξελικτικής πορείας. Ενδεχομένως σε αυτό να οφείλεται η τεράστια διάδοση της γλώσσας, μέσω αυτού ετέθησαν τα κριτήρια της κοινωνικότητας και αποτυπώθηκε το εμπράγματο ενδιαφέρον για τα δρώμενα σε μια κοινότητα.

Κουτσομπολιό υποκατάστατο της γειτονιάς

Σε μια εποχή που η δράση του ανθρώπου γίνεται ολοένα και πιο εξατομικευμένη τα κοινωνικά σχόλια δίνουν την ψευδαίσθηση της συμμετοχής σε ένα κοινό κοινωνικό γίγνεσθαι.

Για αιώνες η γειτονιά αποτελούσε το μεταβατικό στάδιο ανάμεσα στο σπίτι και την πόλη, την οικογένεια και την κοινωνία. Ήταν το δοκιμαστήριο όλων των κοινωνικών σχέσεων και ρόλων. Παρείχε συναισθηματική κάλυψη και ασφάλεια, επειδή ήταν στατική, μόνιμη και οικεία. Μετρίαζε τα παράφορα έργα των ανθρώπων, ήλεγχε τα ήθη, καθόριζε τις ισορροπίες ανάμεσα στην ατομική επιδίωξη και το κοινωνικά αποδεκτό.

Ψηφιακό και τηλεοπτικό κουτσομπολιό

Τη στιγμή, που η έννοια της γειτονιάς χάνεται, τα reality και η τεχνολογία έρχονται να την υποκαταστήσουν. Σήμερα η προαιώνια αυτή ενασχόληση έχει γίνει διαδραστική, οξεία, χυδαιότερη, καθώς υποκρύπτει την προσωπική ταυτότητα, καυστικότερη, αμείλικτη. Έχει μεγάλη κοινωνική ορατότητα και παραμένει στο διαδίκτυο για μεγάλο διάστημα.

Επιχειρεί να προϊδεάσει τη Δικαιοσύνη, αγνοεί τα τεκμήρια αθωότητας, αποφαίνεται, διεθνοποιείται, αυτοτροφοδοτείται, πολιτικολογεί, βωμολοχεί, καταχράται το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης, στηρίζει στυγερές και ιδιότυπες ανελευθερίες, ετεροπροσδιορίζει και διαμορφώνει συνειδήσεις.

Συναντάται σε έντυπα, στο διαδίκτυο, στην τηλεόραση. Μέσω των ιστολογίων, του Twitter, του Facebook κλπ, το ψηφιακό κουτσομπολιό ζει μια μεγάλη αναγέννηση. Το σημαντικότερο χαρακτηριστικό του είναι η αστραπιαία διάδοσή του. Ο αποδέκτης το διαβιβάζει παρακάτω και η εξάπλωσή του ακολουθεί το χαοτικό μηχανισμό των δικτύων. Έτσι σβήνεται και η προέλευσή του. Η φήμη δεν ανήκει κυριολεκτικά σε κανέναν. Πρόκειται για ένα συλλογικό προϊόν, που δεν το ιδιοποιείται κανείς

Μέσω της τεχνολογίας, της τηλεόρασης και του τύπου ο πολίτης μετατρέπεται σε αποδέκτη χιλιάδων πληροφοριών, το περιεχόμενο των ειδήσεων εξατομικεύεται, το διαδίκτυο μεταφέρεται στο κινητό, ενώ παράλληλα η ψηφιακή γειτονιά γίνεται περίπλοκη, πολυπολιτισμική, ανεξιχνίαστη.

Οι πολίτες μέσω των ΜΜΕ μοιράζονται ένα κοινό και εν πολλοίς φτωχό πολιτισμικό κεφάλαιο, συναντούν εικονικά και σχολιάζουν τους πρωταγωνιστές της τηλεόρασης, της πολιτικής, του αστυνομικού δελτίου, της καλπάζουσας επικαιρότητας, αισθάνονται οικειότητα με αυτούς και στρέφουν το ενδιαφέρον τους στην προσωπική τους ζωή, όπως γινόταν παλιότερα στα πλαίσια του χωριού, αλλά με ρυθμούς, που δεν επιτρέπουν περιθώρια σκέψης: Ναρκισσιστικά, φίλαυτα και εμμονικά κάποιοι συντελεστές εκπομπών ανακυκλώνουν διαρκώς τα ίδια πρόσωπα, προβάλλουν την ακρότητα και την πρόκληση ως τρόπο διάκρισης και δίνουν πρότυπα συμπεριφοράς, που αποκλίνοντας από την καθημερινότητα, αξίζουν να σχολιαστούν.

Το κουτσομπολιό αρέσει γιατί δημιουργεί συμβολικούς δεσμούς ανάμεσα σε μας και τα πρόσωπα, που απασχολούν την καθημερινότητα. Τα κοινωνικά σχόλια παρέχουν πληροφορίες, η γνώση ή η επίφαση γνώσης παρέχει ασφάλεια, δίνει την αίσθηση. μεθεξης στο κοινωνικό γίγνεσθαι και την ψευδαίσθηση ότι δεν έχουν προσπεράσει οι εξελίξεις: Ο καθένας γίνεται εμπειρογνώμονας, ακόμα και όταν πρόκειται για εξειδικευμένα ζητήματα.

Το κουτσομπολιό για τη σεξουαλική ζωή των διασήμων μας μετατρέπει σε συνενόχους, εγείρει σεξουαλικές φαντασιώσεις, μας δίνει τη δυνατότητα να παρατηρούμε από την κλειδαρότρυπα μιας κρεβατοκάμαρας, που δεν είναι η δική μας.

Ακόμα και σε σημαντικά θεατρικά έργα ή αριστουργήματα της λογοτεχνίας η καθοριστική πληροφορία μεταφέρεται μέσω κουτσομπολιού και η πλοκή του μύθου εξελίσσεται εξαιτίας του.

Τα χρόνια έσβησαν τα λόγια από τις προσευχές και τά’καναν λυγμούς και μες στο στήθος πόνο.

Αφαίρεσαν από τη δέηση τα νοήματα, από τις παρακλήσεις εξάλειψαν τα μέτρα, τα δοξαστικά απογύμνωσαν από τις γήινες συλλαβές και πυρπόλησαν το νου, καθώς προσπαθούσε να μιλήσει στο Αιώνιο.

Παίρνει το φέγγος των καντηλιών τους ψαλμούς, με συγχορδίες τους ντύνει της σιωπής, με την ευλάβεια τους περιλούζει του ασήμαντου και άρρητους στο Δημιουργό τους απευθύνει.

Δεν έχουν πια ήχο οι ικεσίες και τροπάρια έγιναν οι απουσίες των εγκοσμίων. Μόνη προσκύνηση η άφατη αγάπη. Ξεχείλισε η απώλεια.

Μα μια ψυχή δεν πρόλαβε να την συγκρατήσει.

Δάκρυ την έκανε βουβό και στο πάτωμα την άφησε να κυλήσει της εκκλησίας.

Κι εκείνο αφιερωμένο στης ανθρωπότητας τα πάθη, αλύτρωτο και ηφαιστειακό, τρύπησε τη γη και τα χθόνια. Κραυγή έγινε προς τους νεκρούς και προς τον Κύριο θρήνος.

Τα χρόνια έσβησαν τα λόγια από τις προσευχές.

Και λέξεις δεν υπάρχουν να εξαγνίσουν την αγάπη

Παπάνης Ευστράτιος

Στις χώρες, όπου η δικαιοσύνη, οι νόμοι και η εφαρμογή τους είναι έννοιες σε διάσταση ή που επαφίενται στον πατριωτισμό των λειτουργών τους, τα πρόσωπα που φυλακίζονται μετά από δημόσια κατακραυγή και δίκες του Διαδικτύου θα έπρεπε να θεωρούνται σύμβολα.

Επειδή στερούνται την ελευθερία τους αυτά, καλύπτοντας τη συνενοχή και την αναλγησία μας. Όσο μεγαλύτερη η μήνις εναντίον τους, τόσο εντονότερη η υποκρισία. Όσο πολυτερέστερα τα ιμάτια που διαρρηγνύονται, τόσο ο φαρισαϊσμός της κοινωνίας ακράτητος ξεχειλίζει.

Επειδή την ώρα που κοπτόμαστε για τη διαφύλαξη της γενετήσιας ελευθερίας, παράλληλα ψάχνουμε να απολαύσουμε το ροζ βίντεο της γυναίκας που διασύρθηκε.

Επειδή ακούμε για το βιασμό και λαχταρούμε να μας αποκαλύψουν τις λεπτομέρειες τις γαργαλιστικές, που θα προκαλέσουν οργασμούς και στύσεις και διέγερση και εξάψεις.

Επειδή δίνουμε άσυλο σε ανθρώπους, που καθημερινά κάνουν κατάχρηση εξουσίας, γιατί ακριβώς κανείς μας δεν μεγάλωσε δημοκρατικά ή γιατί λανθασμένα ταυτίζουμε τη δημοκρατία με την άσχετη άποψη οποιασδήποτε ανειδίκευτης ή περιστασιακής ή καιροσκοπικής πλειοψηφίας.

Επειδή ψάχνουμε όρους πολιτικά ορθούς για να περιγράψουμε τα εκτρώματα των συμπεριφορών μας.

Επειδή απονέμουμε τα χρίσματα της αυθεντίας σε ψυχικά άρρωστους και διεστραμμένους, που πολλές φορές διδάσκουν και τα παιδιά μας.

Επειδή ακούμε τα κηρύγματα ηθικής από ανθρώπους, που θα συνεργαστούν με τους τυράννους.

Επειδή οι καλοί αδιαφορούν, επειδή οι καλοί με τη σιωπή του συμπράττουν.

Επειδή, οι θεσμοί δεν προστατεύουν και το δίκαιο δεν είναι εμπεδωμένο βίωμα μέσω της παιδείας.

Γιατί και το φαινομενικά αθώο, όπως να εργάζεται κάποιος στο νοσοκομείο, στο δικαστήριο, στην εφορία, στο πανεπιστήμιο και ο συγγενής, ο σύντροφος, ο φίλος του στην εφημερίδα, στην τράπεζα, στο δήμο, στο υπουργείο, δημιουργεί το σκηνικό για διαπλοκή, ειδικά στα μικρά μέρη, που ανθούν οι ριζωμένες, χαριτωμένες και γραφικές χούντες.

Γιατί το να υπάρχουν άρθρα σε εφημερίδες και εκπομπές υπογεγραμμένα με ψεύτικα ονόματα ή το να δημοσιεύονται ρεπορτάζ του καναπέ και της τουαλέτας είναι ένδειξη σήψης βαθιάς και φασισμού σε πλήρη δόξα

Γιατί το να ασκείται πολιτική από το twitter είναι ο ύμνος της παρακμής και της φθίσης.

Γιατί χιλιάδες είναι τα γιατί, που όλοι τα γνωρίζουν και συναινούν, δήθεν εξεγερμένοι.

Ψάξτε λοιπόν εσείς οι ηθικοί το σύνδεσμο στα πορνογραφικά σάιτ, για να αγανακτήσετε περιπαθείς και αναψοκοκκινισμένοι με τη διαπόμπευση της μικρής και αφήστε τους ρομαντικούς ανήθικους να κινήσουν τη γη και να προχωρήσουν τον κόσμο

Το πέρασμα σας από τη γη, η οικουμένη ολόκληρη δε θα μπορεί κάποτε να το χωρά ή να το αφηγείται.

Γιατί δε θα αρκεί το χώμα να ενσαρκώνει τις πράξεις σας.

Γιατί δε θα περισσεύει το νερό να καθαγιάζει με δάκρυα τα μάτια που αντικρίσατε.

Και ο αέρας, όσο και αν φυσά, τις πύρινες ανάσες, που εξάγνισαν την αγάπη, που θέριεψαν τους πόθους, και αντηλάλησαν τη θλίψη, δε θα καταφέρνει να καταλαγιάζει.

Γιατί είστε μελωδίες, που όλες οι νότες και η έμπνευση δεν επαρκούν, για να ξανασυνθέσουν.

Γιατί είστε ιστορίες πιο περίπλοκες από τις λέξεις, που τις απαρτίζουν.

Γιατί είστε άνθρωποι και το σύμπαν, όσο κι αν διαστέλλεται, δεν περικλείει τα ελάχιστα των συναισθημάτων σας.

Τόσο μικρό,που για μια στιγμή νομίσατε πως ο θάνατος θα σας εξαφανίσει,

Λες και δεν γεννηθήκατε συνοδοιπόροι και εικόνες του αιώνιου

Λες και δεν γίνατε ο μεθυσμένος Πλάστης, που πυρπόλησε με έρωτα και ξεσηκωμούς την πορεία σας.

Λες και δεν είστε ο απόηχος του Θεού, που κλαίει.

Στράτος Παπάνης

Λίγοι μόνο το γνωρίζουν.

Ίσως κάποια παιδιά και εκείνες οι ψυχές, που λίγο πριν πετάξουν, ντύνονται τα ρούχα της παιδικότητας, αποδιώχνοντας την οίηση και τα προσχήματα.

Μερικοί λένε πως και οι μεγάλοι μπορούν να το νιώσουν, όταν βουτούν τις αισθήσεις τους στη φαντασία και στο κρυμμένο, αόρατο παράλογο, που διαφεντεύει τις λεπτομέρειες, και τις μασκαρεύει, κάνοντας τις να μοιάζουν με νόηση και πραγματικότητα.

Μόνο σε αυτούς γίνεται προφανής η διαπίστωση πως οι άνθρωποι μπορούν να δουν τόσα χρώματα, όσα και τα συναισθήματα τους και να ακούσουν τόσους ήχους, όσες και οι λέξεις, που προφέρονται, όταν ξεγλιστρούν από τη λογική και αναβαπτίζονται στις λίμνες της καρδιάς ή του παράφορου.

Όμως η πολύχρωμη οικουμένη και οι αρμονικές συγχορδίες της, που είναι τόσο διάφανη όλο το χρόνο, όσο καλυμμένοι και κρυφοί παραμένουν οι λογισμοί της καθημερινότητας, λένε πολλοί, πως τα Χριστούγεννα φανερώνεται σε όλους, καλούς και κακούς, επειδή εκείνες τις μέρες αντανακλά τα λαμπερά χρώματα του Παραδείσου, καθώς επισκιάζει τα σκότη και ενοποιεί τα αντίθετα.

Έτσι, λοιπόν, αν τα μάτια σας καθηλωθούν στην πορφυρή πανδαισία ενός στολισμένου δέντρου, που αναβοσβήνει και πάλλεται, κι αν ήχοι ξεπηδούν ακόμα και από τη μοναξιά ή τη θαλπωρή ή την ανάμνηση, δεν είναι τα χρώματα που σας ζαλίζουν και οι νότες της γιορτής, αλλά η έκσταση της ύπαρξης και των άπειρων εκφάνσεων της, που λαμποκοπά ατόφια και δονείται σαν ύμνος, γιατί απευθύνεται στο Σύμπαν.

Τα ίδιο φως, θυμηθείτε, σας πολιορκεί, όταν με καθάρια καρδιά δείτε το βλέμμα όσων σας περιβάλλουν, επειδή τα συναισθήματα τους είναι χρώμα και οι καημοί τους ραψωδίες και μουσική.

Κι αν προσέξετε καλύτερα μέσα στα στολίδια και στις φάτνες, στις μελωδίες και τα κάλαντα κρύβονται όλες οι ματιές που σας αγάπησαν, όλα τα Χριστούγεννα, που χάθηκαν, και οι ευχές, που σε άλλες διαστάσεις εκπληρώθηκαν.

Όταν ντυθείτε κι εσείς την παιδικότητα ή ανοίξετε τα κλουβιά της ψυχής να δραπετεύσει, θα δείτε εκεί ανάμεσα στα χριστουνεννιάτικα φύλλα των δέντρων και στα αστέρια και στα χρώματα, όσους αγαπήσατε και έγιναν πένθη, να σας προσκαλούν στην έσχατη και υπέρλαμπρη μαγεία, που κοσμεί όλα τα αόρατα και τα θεία

Ευστράτιος Παπάνης