Η στελέχωση και πολύ περισσότερο η άσκηση ηγεσίας σε μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς είναι απόφαση ζωής, που δεν καρποφορεί, εάν δεν συνεπικουρείται από τη γνώση και την κατάρτιση σε δεξιότητες και εμπειρίες απαραίτητες για την αποτελεσματικότητα της αρωγής και της παρέμβασης. Τα κίνητρα τις περισσότερες φορές δεν αρκούν, εάν ο υποψήφιος ηγέτης, αρχηγός ομάδας ή στέλεχος δεν εκπαιδευθεί σε ένα πλήθος διαφορετικών γνωστικών πεδίων, που εμπεριέχουν διαχείριση κρίσεων, άμεση ψυχολογική βοήθεια, διοικητικές και πρακτικές αποφάσεις, επείγουσα αποκατάσταση , διαχείριση τραύματος και καταστροφών, οικονομική υποστήριξη και αντιμετώπιση έκτακτων καταστάσεων χωρίς επαρκείς πόρους. Επειδή τα κράτη πρόνοιας αδυνατούν να αντιμετωπίσουν τις τεράστιες κοινωνικές μεταβολές, το βάρος θα πέσει στην ιδιωτική μη κερδοσκοπική πρωτοβουλία, ενώ προβλέπονται διεθνείς χρηματοδοτήσεις για τη στήριξη τέτοιων οργανώσεων και οργανισμών. Ήδη οι προκηρύξεις εργασίας για εξειδικευμένα στελέχη αυξάνονται αλματωδώς
ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ
Το πρόγραμμα απευθύνεται:
Σε κάθε πρόσωπο που ενδιαφέρεται να απασχοληθεί σε εθνικούς και διεθνείς οργανισμούς παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας, αντιμετώπισης κρίσεων κλπ
Σε όσους ενδιαφέρονται να εργαστούν σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον και τους ενδιαφέρει να ταξιδεύουν για ανθρωπιστικούς λόγους
Αίτηση συμμετοχής μπορούν να υποβάλλουν:
➢ απόφοιτοι Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι. της ημεδαπής και της αλλοδαπής
➢ απόφοιτοι Λυκείου
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΘΕΜΑΤΙΚΕΣ ΕΝΟΤΗΤΕΣ
Α. Γενική Εκπαίδευση
Β. Εκπαίδευση στα Ανθρώπινα Δικαιώματα
Γ. Διαχείριση φτώχειας
Δ. Μεταναστευτικές ροές - Πρόσφυγες
Ε. Διαχείριση περιβαλλοντικών κρίσεων
Η συμμετοχή σε όλα τα παραπάνω είναι προαιρετική, αλλά στο τέλος κάθε μηνιαίας ενότητας ο υποψήφιος υποχρεωτικά συμμετέχει σε τεστ με ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής από την άνεση του υπολογιστή. Το τεστ πρέπει να γίνει σε προκαθορισμένη επταήμερη περίοδο.
Η διάρκεια κάθε θεματικής ενότητας είναι ένας ημερολογιακός μήνας
Πιστώνονται 25 ώρες για τη μελέτη του υλικού της βιβλιοθήκης, 10 ώρες για την ανατροφοδότηση με τους διδάσκοντες, 15 ώρες για τη μελέτη που αφορά το τεστ και τη διεξαγωγή του, εφόσον υπάρχουν 10 ώρες για τη δια ζώσης συνάντηση ή το webinar
Συνολικά κάθε μηνιαία ενότητα πιστώνει 50-60 διδακτικές ώρες
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΓΓΡΑΦΗΣ
Τα δίδακτρα του προγράμματος είναι 400 ευρώ και θα κατατεθούν σε δύο δόσεις. Πρόγραμμα που προσφέρει άμεση επαγγελματική αποκατάσταση σε φορείς, που ασχολούνται με τις μεταναστευτικές ροές
Βήμα πρώτο
Θα πρέπει να καταθέσετε τα χρήματα
Ο τραπεζικός λογαριασμός είναι:
ALPHA BANK
ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ 601002001002081
ΙΒΑΝ GR19 0140 6010 6010 0200 1002 081
Έπειτα πρέπει να συμπληρώσετε την αίτηση
Το αποδεικτικό κατάθεσης μαζί με την συμπληρωμένη φόρμα εγγραφής θα πρέπει να τα αποστείλετε στην παρακάτω ηλεκτρονική διεύθυνση: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. ώστε να ολοκληρωθεί η διαδικασία εγγραφής σας.
*Καμία αίτηση δεν εξετάζεται εάν δεν συνοδεύεται από το απόκομμα κατάθεσης και την αιτιολογία κατάθεσης. Στην αιτιολογία κατάθεσης παρακαλείσθε να αναγράφετε το «ονοματεπώνυμό σας».
**Μετά την εισαγωγή σας στην πλατφόρμα δεν εξετάζεται καμία αίτηση επιστροφής χρημάτων
Αποκλειστικά διαδικτυακό πρόγραμμα μέσω της πλατφόρμας τηλεκπαίδευσης Google Classroom.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΘΕΜΑΤΙΚΕΣ ΕΝΟΤΗΤΕΣ
Η συμμετοχή σε όλα τα παραπάνω είναι προαιρετική, αλλά στο τέλος κάθε μηνιαίας ενότητας ο υποψήφιος υποχρεωτικά συμμετέχει σε τεστ με ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής από την άνεση του υπολογιστή. Το τεστ πρέπει να γίνει σε προκαθορισμένη επταήμερη περίοδο.
Η διάρκεια κάθε θεματικής ενότητας είναι ένας ημερολογιακός μήνας
Πιστώνονται 25 ώρες για τη μελέτη του υλικού της βιβλιοθήκης, 10 ώρες για την ανατροφοδότηση με τους διδάσκοντες, 15 ώρες για τη μελέτη που αφορά το τεστ και τη διεξαγωγή του, εφόσον υπάρχουν 10 ώρες για τη δια ζώσης συνάντηση ή το webinar
Συνολικά κάθε μηνιαία ενότητα πιστώνει 50-60 διδακτικές ώρες
Το κόστος του προγράμματος είναι 400 ευρώ και θα κατατεθούν σε δύο δόσεις.
Ο τραπεζικός λογαριασμός είναι:
ALPHA BANK
ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ 601002001002081
ΙΒΑΝ GR19 0140 6010 6010 0200 1002 081
Έπειτα πρέπει να συμπληρώσετε την αίτηση
Το αποδεικτικό κατάθεσης μαζί με την συμπληρωμένη φόρμα εγγραφής θα πρέπει να τα αποστείλετε στην παρακάτω ηλεκτρονική διεύθυνση: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. ώστε να ολοκληρωθεί η διαδικασία εγγραφής σας.
*Καμία αίτηση δεν εξετάζεται εάν δεν συνοδεύεται από το απόκομμα κατάθεσης και την αιτιολογία κατάθεσης. Στην αιτιολογία κατάθεσης παρακαλείσθε να αναγράφετε το «ονοματεπώνυμό σας».
**Μετά την εισαγωγή σας στην πλατφόρμα δεν εξετάζεται καμία αίτηση επιστροφής χρημάτων
Η επίσκεψη στην πόλη των φοιτητικών χρόνων είναι προσκύνημα, σταυροφορία, νόστος, τάμα και ανάμνηση.
Αν και τις περισσότερες φορές εξελίσσεται σε μνημόσυνο, θρήνο για την απωλεσθείσα νεότητα, κενοτάφιο ερώτων και ηδονής, λυγμός και απώθηση.
Η Αθήνα όμως, έχει μια ιδιαιτερότητα: Γερνά μαζί μας, αντί να αναγεννάται, καθώς πια θυμίζει τη Σόφια και το Βουκουρέστι στις εποχές της μεγάλης παρακμής.
Γιατί όχι: Και η Αριστερά μας κυβερνά με τις ονειρώξεις και την ψευτοκουλτούρα της και οι πολιτικοί, πριν από αυτούς, φρόντιζαν να χρηματοδοτούν με χρήματα δανεικά τους δικούς μας οργασμούς και ανομίες.
Γι αυτό μη διαμαρτύρεσαι για την ανεργία σου νεαρέ- ρώτα τι έκανε ο μπαμπάς σου τις εποχές, που το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ κέρδιζαν αυτοδυναμίες και με πόσους μισθούς ΔΕΚΟ χριζόταν αργυραμοιβός της ιδεολογίας και του μέλλοντός σου.
Όμως εμείς, που γνωρίσαμε το κλεινόν άστυ κατά τη δεκαετία του 80 και του 90, στις μεγάλες δόξες των μεσογειακών προγραμμάτων και των πακέτων ντελόρ, του Χρηματιστηρίου και της ρεμούλας, εμείς, που δεν βρίσκαμε ταξί από τις 23.00-00.00, επειδή οι οδηγοί κρύβονταν για να πάρουν τη διπλή ταρίφα, εμείς που εκλιπαρούσαμε για κάθισμα σε μεταμεσονύκτιες καφετέριες και πατσατζίδικα και γαλατάδικα στην Ομόνοια και εξαργυρώσαμε χρήμα και ίμερους στα ξανθά κύματα από τη Ρωσία, εμείς ξέρουμε πού κρύβεται το αθάνατο νερό, για να νεκραναστήσουμε την πρωτεύουσα. Αν βέβαια καταφέρουμε να περιμαζέψουμε τα άσπρα μαλλιά, τη μαύρη ψυχή και τις ρυτίδες, που μας κάνουν να μοιάζουμε με θαλάσσιους ελέφαντες. Οι γέροι και η θάλασσα.
Φωτογραφίες:
1.Άγιος Σάββας και ΓΑΔΑ στην Αλεξάνδρας. Κάποτε είχα πει πως αν καταλήξω σε αυτήν την κατάσταση, θα αυτοκτονήσω. Τίποτα δεν έκανα. Γλυκιά η ζωή
2. Τιμή και δόξα στους ηρωικούς μαχητές. Αν ήξεραν μόνο την εξέλιξη..Αλλά γι αυτό είναι ήρωες..
3. Το κάλλος που δεν κατεδαφίζεται δήθεν για την ιστορική μνήμη.. Η μνήμη όμως είναι στην καρδιά μας και όχι σε αισθητικά ανοσιουργήματα.
4.Παναθηναικός και ξερό ψωμί. Πίστευες στην ΠΑΕ και μύριζες κολέγιο, ελίτ, ακριβώς όπως νιώθεις σήμερα στο ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ή κάποτε στην Κηφισίας. Η Ελλάδα όπως θα μπορούσε να ήταν..
5. Είπαμε αηδία..
6, Θέμιδος μέλαθρον. Δεκαετίες το ολοκλήρωναν από την πίσω μεριά, όπου στάθμευε το επικό Αβέρωφ-Προύσσης. Από τις λίμνες και τα χώματα είχε δημιουργηθεί ένας πολυποίκιλος βιότοπος, που έσφιζε από χλωρίδα, πανίδα και αγανακτισμένους Αθηναίους. Τώρα την περιοχή λυμαίνονται δικηγόροι και έτεροι απόγονοι του Προκρούστη.
7. Πατσάς το Αυτόφωρο. Κλασική αξία, χωρίς την αίγλη των πατσατζίδικων στο Μεταξουργείο, που αναπτέρωναν, ενδυνάμωναν, φιλοξενούσαν, εξασφάλιζαν τον αναγκαίο οίστρο, πριν το οδοιπορικό στους διάσημους οίκους της περιοχής.
8-9. Με τα νέα αναπτυξιακά μέτρα του Τσίπρα όλα τα κλειστά μαγαζιά θα ξανανθίσουν
10. Μια κόκκινο (ως φθίνον ιδιωτικό πανεπιστήμιο), άλλοτε καταπράσινο. Είπαμε η ανοησία έχει πάντα χρώμα.
10. Νερατζούλα φουντωτή
11. Σε καιρούς κρίσης αυξάνεται η κατανάλωση ειδών πολυτελείας. Εξάλλου το κοινωνικό στάτους είναι συνυφασμένο με το δήθεν και τη χλιδή
12. Ενεχυροδανειστήρια, τοκογλυφία και σπαστικές διαφημίσεις, που απαριθμούν 62 πόλεις!!
13. Νέες αριστερές τιμές βενζίνης. Καλή Κούβα και ονειρική Βενεζουέλα.
14. Μόνο το όνομα του θεάτρου φέρει το κλέος της τέχνης
15. Εγώ για άλλες χρήσεις θυμάμαι το κτίριο. Απέναντι από το διαμέρισμα του μεγάλου έρωτα της ζωής μου. Χ. Τρικούπη. Όχι πως διέφεραν και πολύ..
16. Αλφαβιλ: Μεταμεσονύκτιες με πλήθη κοινού. Ποιος δούλευε εξάλλου το πρωί;
17. Να τσακίσουμε το μέτωπο της αστικής τάξης. Είπαμε η βλακεία δεν πάει στα βουνά
18. Επιστροφή στο μέλλον
19-20. Οι ομορφιές της Αθήνας είναι κρυμμένες ανάμεσα σε αποκρουστικές λεπτομέρειες
21. Εξωτικό εμπόριο. Σαν τα εδώδιμα αποικιακά, μόνο που οι άποικοι ήλθαν εδώ.
22. Τα Ματ και Μέα ακόμα φυλάνε τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ. Γιατί άραγε; Τότε στα κρεββάτια του Παπανδρέου παιζόταν το πολιτικό παιχνίδι. Σήμερα τα ποσοστά τους δεν αξίζουν καν τα έξοδα.
23.Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το Αιγαίου είναι πιο must!!
24. Zumba για τις οικονομικά χειμαζόμενες ατθίδες.
25, Πάει κι αυτό. Τώρα η λογοτεχνία μας εκπροσωπείται από συγγραφείς, που εκδίδουν στον Ψυχογιό βιβλία με την οκά.
26-27 Η Σόλωνος χωρίς αυτοκίνητα. Σε λίγο και δίχως καταστήματα.
28. Αριστερή ανάπτυξη
29-39 Εδώ αρχίζουν οι ομορφιές
30. Η ΕΦΕΕ στεγάστηκε..αλλά οι φοιτητές με τα χάλια του κινήματος τις επόμενες δεκαετίες θα μείνουν άστεγοι
31. Ξενοδοχείο Αττική για ζευγαράκια. Τότε έδιναν και σοκολάτα στις κοπέλες, αν δεν κατάφερνες με τις επιδόσεις σου να τονώσεις τη σεροτονίνη της συντρόφου σου..
Μετά από τόσα χρόνια περισπούδαστης εμβάθυνσης και καλλιέργειας της εμπειρίας μου, της πλουμισμένης και χορτασμένης από μυριάδες ερεθίσματα και πολυδιεργασίες, έτσι όπως προστάζει η Γνωστική Ψυχολογία, (και λίγο πριν καταστεί παντελώς άχρηστη για τα περισσότερα, μετατρεπόμενη σε βαρετή διήγηση και νουθεσία για τους νέους), της επέτρεψα συστηματικά να μου υπενθυμίζει τις συνέπειες, ενόσω επαναλαμβάνω για πολλοστή φορά κι αμετανόητα τα ίδια λάθη.
Κι έτσι γίνονται οι αμαρτίες μου ιδανικότερες και ηδονικότερες, καθώς αναμειγνύονται με τη βλακεία κι όχι με την άφεση, την έκπληξη, τα ελαφρυντικά, την ενοχή της πρώτης φοράς ή την αφέλεια της άγνοιας.
Μα είναι κάποιες βραδιές, που απρόσκλητη με εξοργίζει, επιμένοντας πως κάθε γυναίκα, που δε θα ανταποδώσει ποτέ τον πόθο μου για εκείνη, θα μου χαρίσει κάποτε εσκεμμένα ή αθέλητα μια μέρα μόνο, κοντά της, δίπλα της, και θα με κάνει να πιστέψω πως θα την έχω παντοτινά, επιτείνοντας την επαιτεία, από την οποία τρέφεται λαίμαργα το πάθος, αν και μερικοί το ονομάζουν άδολη αγάπη ή μαζοχισμό ή αυταπάρνηση ή θυματοποίηση.
Κι ακόμα χειρότερα με πείθει πως αυτή η μοναδική, ολόδική μου ημέρα, η γεμάτη λαχτάρα και προσμονή και αυταπάτες, εκείνη η προσχεδιασμένη συγκυρία, που αναμετρώ την κάθε της λέξη, πάλλομαι από την ελάχιστη κίνησή της και ασθμαίνω από τις αναπνοές της, τις τόσο πρόσκαιρα δανεισμένες ή κλεμμένες, αξίζει όσο χίλιες αιωνιότητες, από αυτές, που τάζουν οι πραγματικά ερωτευμένοι ο ένας στον άλλον, από αυτές, που θα καταρρεύσουν, μόλις η αγάπη ντυθεί την απομυθοποίηση και την εμπειρία.
Θα φτάσει μία στιγμή στη ζωή σου, που τα αυτονόητα και οι σταθερές, που με τόση υπεροψία σε έκαναν να αντιμετωπίζεις την καθημερινότητα, θα καταρρεύσουν.
Ακόμα και οι αγαπημένοι, ανήμποροι ή απόντες πια, δε θα μπορούν να τροφοδοτήσουν τις βεβαιότητές σου. Είναι οι καιροί, που θα βρεθείς αντιμέτωπος με τη θνητότητα, η τρομερή ώρα, που συνειδητοποιείς πως τα θεμέλια και τα στηρίγματα και τα γερά ντουβάρια της ύπαρξής σου ποτέ δεν είχαν στερεωθεί στον κόσμο τούτο.
Πάντα αλλού ήταν η πατρίδα, αλλά εσύ πέρασες για ιερά χώματα τόπους άξενους κι οδυνηρούς και πρόσκαιρους. Τότε θα καταλάβεις πως όλα τα σχέδια και τα όνειρα, που έκανες, δεν ήταν παρά νερομπογιές πάνω σε πλαστικό, που ξέφτισαν στο χρόνο, κι ανακατεύτηκαν τα χρώματα και έσβησαν τα νοήματα, σαν αγιογραφίες σε εκκλησάκια ερειπωμένα, σαν αγάπες παλιές, που τις αναπολείς χωρίς το συναίσθημα και τον παλμό και τους αναστεναγμούς, που τις είχαν γεννήσει.
Κι απορείς πώς τόσο ρίγος και πνοή ξοδεύτηκαν στα ανούσια, κι ας νόμιζες πως θα ανέβλυζαν ορμητικά κι αέναα και ας σε είχαν πείσει πως γι αυτά αξίζει να αγωνίζεσαι, σα μια σφαγή, που έγινε μόνο για να τηρηθούν τα προσχήματα και να διαιωνιστεί η υποκρισία. Όταν θα νιώσεις πρόσφυγας στη ζωή, η αιωνιότητα σου φανερώνει τις αληθινές της πύλες. Κι όλα όσα κάποτε για αθάνατα σου παρουσιάστηκαν, τώρα πια μοιάζουν με πλάνες και σκιρτήματα φευγαλέα. Όταν ο ουρανός θα σου είναι πιο οικείος από τη γη, έχει φτάσει η ώρα να ξαναβαπτισθείς σε λυτρωτικές αλήθειες.
Όλη σου την ιστορία περιέχει και σύνοψη γίνεται κάθε σου δυνατότητας. Άπειρη κι αυτή, σαν τόσα άλλα, και ας μοιάζει, στο χρόνο των ανθρώπων, ελάχιστη.
Κι όταν πια την αναπολείς, φανερώνεται η απεραντοσύνη της, έτσι που έχει κατοπτρίσει την ύπαρξή σου. Όταν πια με το θάνατό της έχει γίνει αθάνατη και με την απώλειά της πολύτιμη.
Γιατί μαζί της ακυρώθηκαν οι επιλογές, που είχε περικλείσει, και σκοτώθηκαν τα πρόσωπα, που θα μπορούσες περισσότερο να είχες αγαπήσει. Παράδεισοι, που μοίρα τους είναι πάντα να χάνονται, γιατί μόνο έτσι γίνονται ιμερτοί.
Στράτος Παπάνης
Η αυτογνωσία, λοιπόν, είναι μία διαδρομή, που όσο πλησιάζει προς το τέλος της, τόσο φανερώνονται ή κατασκευάζονται οι σκοποί της.
Ένα ταξίδι δεξιά κι αριστερά, σε μονοπάτια και αδιέξοδα και απεικάσματα, που σε ξεμακραίνουν, μία βάπτιση σε κοινωνικές ιδιότητες και αγώνες και πάθη, που ενώ νομίζεις πως σε ενδυναμώνουν, αν αφεθείς στις συμβατικότητές ή στις αισθητικές τους, σε παρασύρουν.
Όχι στα βάθη, αλλά στην επιφάνεια της ζωής και στα ατελέσφορά της. Γι αυτό η αυτογνωσία είναι ταυτισμένη με το κυνήγι της εμπειρίας και με το σθένος να την απομυθοποιήσεις. Είναι η τόλμη σου να απεκδυθείς εκείνα που έζησες, να σαρκαστείς, να θανατώσεις τα επιτεύγματά σου, και να μείνεις μόνος και γυμνός μπροστά στις δικές σου αλήθειες.
Γνωρίζοντας πως η διάψευσή τους απέχει μόνο μια ματιά, έναν λόγο, ένα επιχείρημα.
Βρρέθηκε ο ουρανός τα σκοτεινά τα ύψη και κατέβηκε βλοσυρός με τα σύννεφα και με τη σιγανή βροχή, με τη μελαγχολία τη δεσποτική και τον αέρα να φιλήσει το θεσσαλικό τον κάμπο.
Στη μικρή κωμόπολη οι άνθρωποι νωρίς μάζεψαν τις έγνοιες τους στα φωτισμένα σπίτια και οι δρόμοι έρημοι αντήχησαν τη σιωπή που κατευνάζει και τη μνήμη του αφανέρωτου διαβάτη.
Γιατί, όσοι τα μάτια της ψυχής ξεκλείδωτα έχουν, ξέρουν πως σε κάθε μέρος δεν είναι οι κάτοικοι οι τωρινοί μόνο, που τη γη ζωντανεύουν, αλλά και όσοι κάποτε περπάτησαν εκεί, περαστικοί ή πια πεθαμένοι.
Κι έτσι στην ακινησία του τοπίου και στα θροΐσματα και στους τοίχους μπορεί κανείς να ζαλιστεί και να μεθύσει απ’ τις φευγαλέες, ξαφνικές σκιές, τις φωνές τις σβησμένες που προσκαλούν ή προειδοποιούν και τους λεηλατημένους, ανήκεστους καημούς.
Εκείνους, που παίδεψαν τις βασανισμένες καρδιές κι ανέστιοι σέρνονται μια στο χώμα, μια στο νυχτερινό κυκλάμινο και μια στον αναπάντεχο στεναγμό του βρέφους, που κοιμάται.
Στο μπαρ της επαρχιακής καφετέριας, τα ποτά αντανακλούν το ημίφως και την πλήξη, παραπέμποντας σε ονομασίες νησιών τροπικών και σε ταξίδια που δεν πρόκειται να γίνουν.
Ζωγραφιές σουρεαλιστικές ανταγωνίζονται τα ηχεία, η αταίριαστη μουσική δίνει ρυθμό στη μονοτονία και μια τεράστια οθόνη προβάλλει το αδιάφορο πρόγραμμα.
Άντρες συζητούν, παίζουν με κινητά και καταπνίγουν τα βλέμματα, που απαιτητικά ή ντροπιασμένα ζητιανεύουν στις λιγοστές κοπέλες.
Κι εκεί, ανάμεσά τους, εσύ, σαν υποψία, που αθέλητα επαληθεύθηκε, σαν καθρέφτισμα άσπιλης εποχής και αντιφέγγισμα ουρανών ανεξίτηλων.
Κυρά μου, απροσδόκητη και βασανιστική των ξεχασμένων επαρχιών, που στη θλίψη μόνο και στα χρώματα μοιάζεις στην προσδοκία, που σε γέννησε.
Ηδονή νεανική, που ξεστράτισε και με τις αντιφάσεις της ξεγέλασε το χρόνο.
Εσύ γυναίκα, με τα μάτια τα δεητικά, που ξορκίζουν τη ματαίωση.
Και με την ομορφιά την εξεγερτική, να εξελίσσεσαι σε κατάρα και πεπρωμένο και αυταπάτη.
Εσύ ιδανική και αθέατη λαγνεία, που σε χωριά φθινοπωρινά και όνειρα δειλά, κάθε που ο ουρανός σκύβει να φιλήσει το υγρό χώμα, απρόσμενα κι ακατανίκητα εξευτελίζεις επανειλημμένα τις τρεμάμενες κι αδέξιες αντιστάσεις μου.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΨΥΧΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΤΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
ΛΟΦΟΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ
ΜΥΤΙΛΗΝΗ 81100
22510 36520 - 36580
Γιατί να μας προτιμήσετε
Διαφημιστείτε σε εμάς